Valse start

Anders gezegd: na zo'n miserabele openingsdag kan het alleen nog maar bergop. Bijvoorbeeld vanmorgen met een fijne alpenwandeling.

We speelden alledrie tegen lager ingeschaalde tegenstanders, en gezamenlijk behaalden we niet meer dan een half punt.

Jan overzag iets van een kwart ply diep en had ook nog de pech dat in het vervolg de goede zetten (voor de tegenstander) ook de gemakkelijkste waren. Om medelijden vraag ik niet. Even meewarig hoofdschudden is voldoende.

Doet u dat dan ook gelijk voor Michiel, die met een pion minder toch voor de winst ging (“ik stond nog goed genoeg”). Toen hij een kwaliteit en een paar pionnen achterstond stelde hij zijn oordeel bij.

Hieronder ziet u hem dan ook aan het hoognodige “troostijsje”.

“Objectief het beste” (zijn eigen woorden tijdens de pizza) bracht Olav het er van af, met remise. Laat ik daar dan maar een ander “objectief” gegeven naast zetten: hij bakte er niets van en stond in de slotstelling straal verloren. Maar ja, zijn tegenstander ging niet de enige voor de hand liggende doorbraak berekenen (of gewoon doen), maar bood remise aan. En Olav nam het aan! Zo kan ik het ook.