Zo’n eerste ronde op een groot open toernooi heeft altijd iets plichtmatigs: door de grote ratingverschillen moet de bovenste helft gewoon winnen van de onderste. En zo kun je de uitslagen aflopen, 1-0, 0-1, 1-0, 0-1 ... op zoek naar afwijkingen in het patroon. Dat was gisteren al snel, bij de Russische grootmeester Landa. Je zal maar rond plaats 100 op de wereldranglijst staan en dan remise spelen tegen iemand die bij ons in het vierde of het vijfde zou zitten ...
Nee dan de Zukertorters! Nog stijf van de reis en allemaal zich verontschuldigend over hun gebrek aan vorm en routine deden ze gewoon hun plicht, en wonnen. Vanmiddag zal het allemaal anders zijn, vermoed ik zo.
Schaaktechnisch is het misschien aardig om te laten zien waar je die grote ratingverschillen nou ziet opduiken in de partijen. Het is vooral het onderhandiger neerzetten van de stukjes, viel ons op.
Michiel Harmsen – Horst Gasser
Bad Wiessee 2014, ronde 1 Stelling na 24.exf4
Hier gaf zwart op, wat dan toch wel weer van enig inzicht getuigde.
Jan Krans – Tilo Kapahnke
Bad Wiessee 2014, ronde 1 Stelling na 15.Dd2
Er is iets aan de hand op de a-lijn.
Philip Vida – Olav Lucas Bad Wiessee 2014, ronde 1 Stelling na 15.b4??
Het was al mooi voor zwart, maar nu kwam 15. .. a5, en het was zelfs mat op zet 21.
Harold de Boer – Laurenz Albicker
Bad Wiessee 2014, ronde 1
Bij Harold deden zich wat complicaties voor, en dat lag aan de opening. Soms heeft de zwartspeler het gemakkelijker, omdat hij de variant gewoon veel beter kent, met alle sjabloontjes erbij. Bij deze Wolga ging het ook zo: Harold zat te zoeken naar plannen en te vrezen voor trukjes, en de tegenstander deed wat hij waarschijnlijk al 80 keer had gedaan. Na flink zweten liep het toch nog goed af. Stelling na 33. .. Db7
Het paard op d5 is beter dan de collega op g8. Bovendien kwam nu 34.b4! en was het snel klaar.
En ja, misschien kunnen we morgen dezelfde blogpost nog een keer schrijven, maar dan met de Zukertorters in de rol van aangevers.
No comments:
Post a Comment