Tegernsee - Bad Wiessee

Tegernsee - Bad Wiessee

Friday 13 November 2015

Geleerd van Max Euwe

Rainer Krüger – Michiel Harmsen
Bad Wiessee 2015, ronde 9

Achteraf vertelde Rainer dat hij de vorige ronde onnodig had verloren. Hij had mat in drie kunnen geven maar een fout gemaakt waarna hij zelf prompt mat werd gezet. Hij was deze ronde op zich wel tot een snelle remise bereid – dan kon hij nog bijtijds naar huis rijden. Ik vermoed dat hij tegen een speler van mijn nivo eigenlijk toch ook wel de nare smaak van de vorige ronde wilde wegspoelen want hij heeft nooit remise aangeboden.
1.d4 d5 2.Pf3 Pf6 3.g3
Ik had mijn tegenstander kort geplugd en gezien dat hij deze zet in vele varianten graag speelt. Ik speel met wit ook graag g3, maar pas nadat zwart e6 heeft gespeeld. Nu komt de zwarts witte loper er nog uit en krijgt zwart daardoor gemakkelijk gelijk spel.
3. .. c6 4.c4 Lf5 5.cxd5 cxd5 6.Pc3 e6
Hier zag ik opeens de voormalige barvrouw Yvonne lopen op het hoofdpad tussen de schakers. Ze was samen met een man die wat onwennig rond keek naar al die schakers. Ik liep snel even van mijn bord weg om haar nog even de hand te schudden. Ze was er inderdaad met haar man met wie ze deze zomer is getrouwd en had nog steeds haar mooie lach. Ze zei dat ze nu ze getrouwd is ook meer waarde hecht aan een privéleven en daarom is gestopt als barvrouw in de Stube. Zo midden tussen de schakers kon ik niet lang praten, dus het bleef bij een kort babbeltje.
7.Pe5?!
Dit is de eerste onnauwkeurige zet van wit. Hij zoekt hier te vroeg activiteit. Het is onlogisch dit te doen voordat Lg2 is gespeeld.
7. .. Pfd7 8.Da4 f6
Tegen Dhr. Urban was deze zet in een vergelijkbare stelling een blunder (zie "Maximale score") maar nu is hij sterk.
9.Pxd7 Dxd7 10.Dxd7+ Kxd7!
Dit is veel beter dan 10. .. Pxd7 waar het paard niets aanvalt en alleen verder kan naar b6. Zwart geeft wel de rokade op, maar dat is hier minder erg.
11.f3 Lb4 12.Lg2?!
Wit zoekt activiteit terwijl de stelling eigenlijk vraagt om consoliderende zetjes zoals e3. Dan staat wit passief maar solide. Maar dat paste niet bij de mindset van de witspeler.
12. .. Pc6 13.Le3?!
Weer activiteit in plaats van 13.e3. Zwart dreigt in het vervolg met Pa5-c4-b2 een pion te winnen. Wit lost dat op door zijn pionnenstructuur te verminken.
13. .. Tac8 14.a3 Lxc3+ 15.bxc3 Pa5 16.Ld2 Lc2 17.e4 Lb3?!
17. .. Ld3 was veel beter.
18.Lf1?!
Hier gaat wit wel in de consoliderende modus terwijl er wel wat actievers mogelijk was.
18. .. Lc4 19.Lxc4 Pxc4
Het eindspel is erg goed voor zwart. De witte loper is zwak omdat hij tegen zijn eigen vastgelegde pionnen op c3 en d4 aankijkt. Bovendien heeft wit zwakke pionnen op c3 en a3. Dit voordeel is structureel en dus langdurig. Bovendien heeft zwart al een iets actievere koning en toren. Ik had dus wel zin om deze partij tot het einde uit te melken. De remise is al bijna binnen en het volle punt lonkt.
20.Ke2 f5 21.exf5 exf5 22.Lf4 The8+ 23.Kd3 Tc6?!
Beter was 23. .. Pb2+ 24.Kd2 Tc6 25.Tab1 Tb6 26.Le5 Tee6 27.Kc2 (27.Lxg7 Pc4+ 28.Kc1 Pxa3) 27...Pc4 en zwart heeft het gevecht om de b-lijn gewonnen door deze tijdelijk te plomberen op b2. Nu wit de e-lijn heeft geplombeerd met Le5 gaat het om de b-lijn! Ruil van alle torens leidt tot een gewonnen eindspel voor zwart.
24.Tab1 Tb6 25.Txb6 Pxb6 26.Le5 g6?! 27.Tb1 Kc6 28.Tb4?!
Nu wint zwart een pion. De activiteit van de loper op e5 is slechts schijn. Hij was nu nodig geweest op c1 om pion a3 te dekken. De witte stelling was weliswaar al moeilijk maar toch waren er betere verdedigingen mogelijk zoals 28.Lf4.
28. .. a5 29.Tb3 Pc4 30.a4 Pxe5+ 31.dxe5 Txe5 32.Tb1 Te8
Ik had hier weer een heerlijk slap plan: tempozetjes met de toren doen op de e-lijn totdat ofwel de toren de b-lijn verlaat en zwart b5 kan spelen ofwel hij met zijn toren of koning zet zodat ik kan binnenvallen op de e-lijn.
33.h4 b6 34.h5 g5 35.c4?
Dit is capitulatie. Wit wil geen 35.h6 g4 (die moest ik dan wel nog even vinden!) afwachten en hoopt zoveel mogelijk pionnen te ruilen en een remise toreneindspel te bereiken. Het kost echter wel een tweede pion. Vanaf nu speel ik weliswaar niet altijd de optimale zet maar geef de winst ook niet meer uit handen.
35. .. dxc4+ 36.Kxc4 Te3 37.Tb5 Txf3 38.Te5 Txg3 39.Te6+ Kb7 40.Te7+ Ka6 41.Txh7 Tg4+ 42.Kb3 Tb4+ 43.Ka3 Th4 44.h6 Th3+ 45.Kb2 g4 46.Kc2 g3 47.Kd2 g2 48.Tg7 Txh6 49.Txg2 Th4
Wit gaf teleurgesteld op.
0-1

Eigenlijk heb ik hier helemaal geen spectaculaire zetten gedaan, maar alleen maar degelijke zetjes. De k-factor is dan ook laag. Mijn tegenstander heeft zich daarentegen volledig in de strijd geworpen en daarmee zijn schepen achter zich verbrand. Hij heeft zichzelf opgeblazen. Het lijkt een beetje op de matchstrategie van Euwe tegen Aljechin voor de match om het wereldkampioenschap in 1935. Die won Euwe mede omdat hij degelijke openingen speelde met wit en Aljechin ten onrechte gelijk staande stellingen wilde forceren tot winst.
Na de partij heb ik nog even gekeken bij Jan. Die was net bezig de vis op het droge te brengen na een zinderende partij (zie "Chaos zonder theorie"). Olav had de laatste ronde een snelle remise gespeeld en was nog een keer gaan golfen. Ru, Jan en ik hebben ’s middags nog even een gebakje gegeten bij Schwaiger en langs het meer gelopen. Daar hebben we weer even gespeeld met ons favoriete kinderspeelgoed – een spiraalvormige hand-water-pomp – en gework-out op de aanwezige trimtoestellen.
Onderweg kwamen we Klaus Jürgens nog tegen – die Duitser met wie we hebben gewandeld en die zo'n ontzettend lieve lach heeft. Hij was er met zijn vrouw die hem net kwam ophalen. Vanwege het mooie weer liepen ze nog even langs het meer.

We liepen daarna snel naar de Siegerehrung (prijsuitreiking) want er was al Freibier (gratis bier) vanaf 17.00 uur. Het is altijd een gezellige boel met een hoempapa-bandje in klederdracht erbij. Ook Ute, de gastvrouw van ons hotel Bellevue was er dit jaar bij en kwam aan onze tafel zitten. Dit jaar waren er minder lange speeches, en daardoor bleef het aantal keren applaudiseren beperkt tot 67 keer. Dat viel een beetje tegen ten opzichte van vorig jaar, terwijl er eigenlijk nog een valse klap bij zat voor iemand die niet kwam opdagen. Aan ons heeft het in ieder geval niet gelegen. Wij klapten er op los. Opmerkelijk was dat grootmeester Khenkin een aantal keren werd bekritiseerd voor zijn remise in 6 zetten in de laatste ronde. Hij verzekerde zich daarmee van de 3e plaats en het daarbij behorende prijzengeld. Het gebeurt vaak bij dit toernooi dat de grootmeesters de laatste ronde snelle remises spelen om prijzengeld zeker te stellen. Dat komt ook door de verdeling van het prijzengeld over zoveel grootmeesters: de 1e twintig plaatsen krijgen geld dat steeds langzaam oploopt. Dit jaar heeft de Poolse grootmeester Piorun het toernooi gewonnen met 8 uit 9. Ook werd aangekondigd dat het 20e OIBM een bizonder toernooi zal worden en dat het dan voor de laatste keer in de Wanderhalle zal worden gespeeld. Dat is omdat dit gebouw is verkocht aan een projectontwikkelaar die er een andere bestemming voor heeft. Het is nog onduidelijk waar het 21e OIBM zal zijn, maar dat ging zeker door, is ons verzekerd. Oef. Het zou toch zonde zijn als zo'n goed georganiseerd toernooi niet door zou gaan? Nou ja, niet alles is goed georganiseerd. Als je vraagt om je doctorstitel op je naambordje te vermelden, wat in Duitsland vreemd genoeg heel gebruikelijk is, dan schrijven ze dat met pen erbij. Dat ziet er toch niet uit? Alsof je het zelf erbij hebt geschreven.
Gelukkig zijn we er nu achter hoe je het moet aanpakken. Als je je titel opgeeft bij de FIDE komt het vanzelf goed bij het OIBM. Voor wie het wil.

Na de Siegerehrung hebben we nog samen met Olav en Peter Schönberger in de Stube gegeten. Deze dag is ook de dag van het grote afscheid nemen. Dat begint al bij het ontbijt waar we afscheid namen van Jo, die een bye had. Het gaat door in de speelzaal na afloop van de partij en bij de Siegerehrung, dan bij het eten en houdt pas de volgende (maandag)ochtend op, bij het ontbijt, als we zelf vertrekken. Zondagavond was het vrij rustig in de Stube. Jan was vroeg naar bed en Olav, Peter, Ru en ik bleven over. We hadden het nog over de mogelijkheid volgend jaar een Hollandse avond te organiseren in de Stube. Ute had daar wel oren naar. Ook kwam 'der Wirt' Eberhard deze avond weer terug van een beurs. We werden nogmaals getracteerd op een Schnapps, een herinnering aan het EK2016 zonder Nederland en hadden nog even de tijd om met Eberhard en Ute te praten.
Maandag reden we weer naar huis. Olav alleen, en Jan, Ru en ik samen. Dat kwam voort uit traditie maar voelt toch een beetje oneerlijk. Gelukkig kwamen we Olav onderweg toevallig nog tegen en zijn halverwege samen gaan lunchen.

Nu is het nog 355 dagen wachten …

No comments:

Post a Comment